Електронот е еден вид елементарна честичка со одредена маса и негативен полнеж. Може да изведува два вида движења; едното е да се движи по орбитата околу јадрото, а другото да се врти по оска што минува низ неговиот центар. Бидејќи движењето на електроните произведува моменти, струи и магнетни моменти се создаваат за време на движењето. Во применетото постојано магнетно поле H, магнетниот момент на електронот делува како мала магнетна прачка или игла. Бидејќи спин квантниот број на електронот е 1/2, електронот има само две ориентации во надворешното магнетно поле: едната е паралелна со H, што одговара на ниско ниво на енергија, енергијата е -1/2gβH; еден е антипаралелен со H, што одговара на високото ниво на енергија, енергијата е +1/2gβH, а енергетската разлика помеѓу двете нивоа е gβH. Ако во насока нормална на H, се додава електромагнетниот бран со фреквенција v за да се исполни состојбата на hv = gβH, електроните со ниско ниво на енергија ја апсорбираат енергијата на електромагнетниот бран и скокаат до повисоко ниво на енергија, што се нарекува електронска парамагнетна резонанца На